процістаяць, ; незак. (кніжн.).

  1. Супраціўляцца дзеянню чаго-н., захоўваючы ўстойлівае становішча.

    • П. ветру.
    • П. чыйму-н. націску (перан.).
  2. Быць проціпастаўленым, адрознівацца па сутнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)