прэзумпцыя, ✂, ж. (кніжн.).

Меркаванне, якое лічыцца правільным, пакуль не даказана адваротнае.

  • П. невінаватасці (у судаводстве: становішча, паводле якога чалавек лічыцца невінаватым да таго часу, пакуль яго віна не даказана ў законным парадку).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)