прэдыкат, ✂, м.

  1. У логіцы: паняцце, якое вызначае прадмет суджэння — суб’ект.

  2. У граматыцы: выказнік.

|| прым. прэдыкатны, ✂ і прэдыкатыўны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)