праверыць, ; зак.

  1. Упэўніцца ў правільнасці чаго-н., абследаваць з мэтай нагляду, кантролю.

    • П. правільнасць рашэння задачы.
    • П. білеты пры ўваходзе.
  2. Падвергнуць выпрабаванню для высвятлення чаго-н.

    • П. веды навучэнцаў.
    • П. насенне на ўсходжасць.

|| незак. правяраць, .

|| наз. праверка, .

|| прым. праверачны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)