праведны прыметнік

  1. У Веруючых: набожны, бязгрэшны, які не парушае рэлігійнай маралі.

    • Праведнае жыццё.

  2. Справядлівы, заснаваны на праўдзе (у 2 знач.; устарэлае).

    • П. суд.

|| назоўнік: праведнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)