праведнік назоўнік | мужчынскі род
-
У веруючых: чалавек, які жыве праведным жыццём.
-
Чалавек, які ў сваіх дзеяннях кіруецца прынцыпамі сумленнасці, справядлівасці (іранічны сэнс).
Спаць сном праведніка (размоўнае жартаўлівае) — спаць спакойна, ціха, мірна.
|| жаночы род: праведніца.
|| прыметнік: праведніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)