правіцель, ✂, м. (кніжн.).

Асоба, якая правіць краінай, дзяржавай.

|| ж. правіцельніца, ✂.

|| прым. правіцельскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)