Verbum

правал, ✂, м.

1. гл. праваліцца, -ць.

2. Месца, якое правалілася, паглыбленне.

   • Глыбокі п. у гарах.

3. перан. Поўная няўдача ў якой-н. справе.

   • П. планаў інтэрвентаў.

4. перан. Адсутнасць яснага ўспрымання ўсяго навакольнага (пры некаторых хваробах, ап’яненні).

   • Правалы памяці.

|| прым. правальны, ✂.