правал назоўнік | мужчынскі род

  1. гл. праваліцца, -ць.

  2. Месца, якое правалілася, паглыбленне.

    • Глыбокі п. у гарах.
  3. пераноснае значэнне: Поўная няўдача ў якой-н. справе.

    • П. планаў інтэрвентаў.
  4. пераноснае значэнне: Адсутнасць яснага ўспрымання ўсяго навакольнага (пры некаторых хваробах, ап’яненні).

    • Правалы памяці.

|| прыметнік: правальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)