правакатар, , м.

  1. Тайны агент, які дзейнічае шляхам правакацыі (у 1 знач.).

    • П. царскай ахранкі.
  2. Падбухторшчык, які дзейнічае са здрадніцкай мэтай.

    • П. вайны.

|| прым. правакатарскі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)