пратраціць, ✂; зак.

  1. Мець страту на чым-н. ад чаго-н.

  2. Поўнасцю растраціць.

    • П. грошы.

|| незак. пратрачваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)