пратэктар​2, ✂, м. (спец.).

Патоўшчаная частка пакрышкі, якая непасрэдна сутыкаецца з дарогай.

|| прым. пратэктарны, ✂.

  • Пратэктарная рызіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)