пратакол, ✂, м.

  1. Дакумент з запісам усяго, што адбывалася на пасяджэнні, сходзе, допыце.

    • П. схода.
    • П. допыту.

  2. Дакумент, які сведчыць аб якім-н. факце.

    • П. анатаміравання трупа.

  3. Акт аб парушэнні грамадскага парадку.

    • Скласці п. на хулігана.

  4. Адзін з відаў міжнародных пагадненняў (спец.).

○

  • Дыпламатычны пратакол (спец.) — сукупнасць правіл, якія датычацца ажыццяўлення розных дыпламатычных актаў.

|| прым. пратакольны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)