прасвяціць, ; зак.

Прапусціць праз каго-, што-н. прамяні, святло для даследавання ўнутранасці.

  • П. лёгкія.

|| незак. прасвечваць, .

|| наз. прасвечванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)