прастукаць, ; зак.

Тое, што і выстукаць (у 2 знач.).

  • П. хвораму грудзі.

|| незак. прастукваць, .

|| наз. прастукванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)