прастрыгчы, ; зак.

  1. Выстрыгчы падоўжную паласу на чым-н.

  2. Правесці які-н. час, займаючыся стрыжкай чаго-н.

|| незак. прастрыгаць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)