прастрэльваць, ✂; незак.

  1. гл. прастрэліць.

  2. Мець магчымасць абстрэльваць які-н. участак поўнасцю, на ўсёй прасторы яго.

    • П. пазіцыі праціўніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)