прастора,
-
Адна з форм (поруч з часам) існавання матэрыі, якая бясконца развіваецца і характарызуецца працягласцю і аб’ёмам.
- П. і час.
-
Працягласць, месца, неабмежаванае бачнымі памерамі.
- Нябесная п.
-
Свабодны прамежак паміж чым
-н. , месца, дзе што-н. змяшчаецца.- Свабодная п. паміж сцяной і сталом.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)