прастол, ✂, м.

  1. Трон манарха.

    • Узысці на п. (стаць манархам).
    • Сядзець на прастоле (царстваваць).

  2. Высокі стол, які стаіць пасярэдзіне царкоўнага алтара.

|| прым. прастольны, ✂.

  • Прастольнае свята (у гонар святога, з імем якога звязана царква).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)