прастой, ✂, м.

Вымушаная бяздзейнасць (рабочай сілы, механізмаў), непрадбачны перапынак у рабоце.

  • Ліквідаваць лішнія прастоі тэхнікі.

|| прым. прастойны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)