Verbum

праскочыць, ✂; зак.

1. Хутка прабегчы міма чаго-н.

   • Каля нас праскочылі дзеці.
   • Поезд праскочыў паўстанак.

2. Пранікнуць, хутка прабрацца куды-н. праз якія-н. перашкоды (разм.).

   • П. у дзверы.

3. Лёгка прайсці, упасці праз якую-н. адтуліну.

   • Манета праскочыла ў шчыліну.

|| незак. праскакваць, ✂.