Verbum

прасіцца, ✂; незак.

1. Прасіць аб дазволе зрабіць што-н., адправіцца куды-н.

   • П. на каток.

2. Пра дзяцей: прасіць дазволу адправіць натуральную патрэбу.

   • П. на гаршчок.

3. Прасіць прабачэння, спагады, дапамогі і пад. (разм.)

   • — Адпусціце мяне, не мучце! — просіцца хлопчык.

4. перан. Быць гатовым да чаго-н., вельмі прыдатным ля чаго-н. (разм.).

   • Пейзаж так і просіцца на палатно.

|| наз. папрасіцца, ✂.