прасячы, і прасекчы, ; зак.

  1. Секучы, зрабіць навылётную адтуліну ў чым-н.

    • П. акно.
    • П. палонку.
  2. Прабіць, сцябаючы або ўдараючы вострым.

    • П. бот сякерай.
    • П. пугай скуру.
  3. Зрабіць праход, праезд у чым-н. пры дапамозе інструментаў, прылад.

    • П. дарогу ў гарах.

|| незак. прасякаць, .

|| наз. прасяканне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)