прашыць, ; зак.

  1. Сшыць скразным швом, зрабіць шво, швы на чым-н.

    • П. падэшвы.
    • П. каўнер.
  2. Прастрэліць куляй, снарадам; зрашэціць кулямі, асколкамі снарадаў (разм.).

    • Куля прашыла калена.
    • П. варожую калону кулямётнай чаргой.
  3. Правесці які-н. час за шыццём.

    • П. увесь вечар.

|| незак. прашываць, .

|| наз. прашыўка, і прашыванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)