Verbum

прапусціць, ✂; зак.

1. Даць пранікнуць чаму-н. праз што-н.

   • Штора не прапускае святло.

2. Прыняўшы, абслужыць, апрацаваць і пад.

   • П. праз станцыю трыццаць паяздоў.

3. Прымусіць прайсці праз што-н.

   • П. праз сепаратар.

4. Прыняўшы, зрабіць разгляд, ацаніць (разм.).

   • П. артыкул праз аддзел.

5. Даць дарогу каму-, чаму-н., дазволіць прайсці, праехаць куды-н.

   • П. у парк.
   • П. дзяцей наперад.

6. Прайсці, праехаць міма каго-, чаго-н., прамінуць; прайсці, праехаць міма, не заўважыўшы, празяваўшы што-н.

   • П. два завулкі, а потым завярнуць.
   • Сачыць, каб не п. свой прыпынак.

7. Дазволіць друкаваць, ставіць на сцэне, дэманстраваць і пад.

   • Выдавецтва не прапусціла дрэнна падрыхтаваны рукапіс.

8. Не запоўніць якое-н. месца ў чым-н., не заняць час якім-н. дзеяннем.

   • П. радок для прозвішча ў дакуменце.
   • П. адзін сказ.

9. Не з’явіцца (на сход, заняткі і пад.).

   • П. тыдзень вучобы.

10. Не скарыстаць што-н., упусціць.

    • Загаварыліся і прапусцілі трамвай.
    • П. зручны момант.

11. Выпіць (спіртнога; разм.).

    • П. па маленькай.

|| незак. прапускаць, ✂.

|| наз. пропуск, ✂ і прапусканне, ✂.