праплысці, і праплыць, ; зак.

  1. Плывучы, пераадолець якую-н. адлегласць або мінуць.

    • П. пяцьсот метраў.
    • П. востраў.
    • У паветры праплыў дырыжабль.
  2. перан. Прайсці важнай, плаўнай паходкай (разм. жарт.).

    • Жанчына праплыла па пакоі.
  3. перан. Прайсці, перанесціся, ідучы адно за другім.

    • Перад вачамі праплылі малюнкі дзяцінства.

|| незак. праплываць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)