прапіць, ✂; зак.

  1. Патраціць на выпіўку, п’янства.

    • П. грошы.

  2. Пашкодзіць, страціць у выніку п’янства (разм.).

    • П. голас.
    • П. талент.

|| незак. прапіваць, ✂.

|| наз. прапіванне, ✂ і прапіццё, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)