прапіць, ; зак.

  1. Патраціць на выпіўку, п’янства.

    • П. грошы.
  2. Пашкодзіць, страціць у выніку п’янства (разм.).

    • П. голас.
    • П. талент.

|| незак. прапіваць, .

|| наз. прапіванне, і прапіццё, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)