прапаліць, ✂; зак.

  1. Прадзіравіць агнём, чым-н. едкім.

    • П. дзірку ў шынялі.
    • П. кіслатой.

  2. і ў чым. Добра напаліць, выпаліць для абагравання.

    • П. печ або ў печы.

  3. Правесці які-н. час, займаючыся паленнем чаго-н. ці ў чым-н. або даць гарэць чаму-н. на працягу якога-н. часу.

    • П. святло да раніцы.

|| незак. прапальваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)