прапацець, ✂; зак.

  1. Моцна спацець, выдзеліць многа поту.

    • П. ад лякарства.

  2. Насыціцца потам.

    • Шапка прапацела.

  3. перан. Правесці які-н. час у цяжкай рабоце (разм.).

    • П. над чарцяжом дацямна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)