пранесці, ; зак.

  1. Несучы каго-, што-н., прайсці (якую-н. адлегласць, на працягу якога-н. часу).

    • П. груз на сабе ўсю дарогу.
  2. Несучы, прайсці з кім-, чым-н. міма каго-, чаго-н.

    • П. сцяг міма трыбуны.
    • П. праз усё жыццё што-н. (перан. на ўсё жыццё захаваць у свядомасці; кніжн.).
  3. перан., безас., што. Пра небяспеку, бяду: мінуць (разм.).

    • Думаў, бацькі будуць лаяцца, аж пранесла.
    • Бяду пранесла.
  4. Унесці, даставіць куды-н. несучы.

    • П. шафу праз дзверы.
  5. безас., каго (што). Тое, што і праслабіць (разм.).

    • Ад кіслых ягад можа п.

|| незак. праносіць, .

|| наз. пранос, .

|| прым. праносны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)