праняць, ; зак.

  1. Прабраць, пранікнуць усярэдзіну.

    • Сырасць праняла мяне наскрозь.
    • Праняў холад.
  2. перан., каго. Моцна падзейнічаць на каго-н.

    • Нічым яго не проймеш.
    • Гэта гора праняло ўсіх да слёз.
  3. безас., каго. Пранесці (пра панос; разм.).

|| незак. праймаць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)