прамыць, ; зак.

  1. Ачысціць, мыючы, абліваючы, палошчачы.

    • П. рану.
    • П. страўнік (спец.).
    • П. мазгі каму-н. (перан.).
  2. Пра вадкасць: струменем, напорам прарабіць адтуліну, паглыбленне ў чым-н.

    • Вада прамыла дамбу.
  3. Ачысціць (вадкасць) ад прымесей або, раствараючы і ўзбоўтваючы, аддзяліць лёгкія часцінкі ад цяжкіх (спец.).

    • П. залаты пясок.
  4. Правесці які-н. час, мыючы што-н.

|| незак. прамываць, .

|| наз. прамыванне, і прамыўка, .

|| прым. прамывальны, , прамыўны, , прамывачны, і прамыйны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)