прамяць, ; зак. (разм.).

Даць размяцца, рухам прывесці ў нармальны стан (пасля ляжання, стаяння і пад.).

  • П. коней.
  • П. ногі.

|| незак. прамінаць, .

|| наз. прамінка, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)