прамачыць, ✂; зак.

Даць прамокнуць чаму-н.; насыціць вільгаццю.

  • П. ногі.
  • Дождж добра прамачыў зямлю.

|| незак. прамочваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)