пралічыцца, ✂; зак.

  1. Памыліцца ў падліках.

    • П. на сто рублёў.

  2. Памыліцца ў меркаваннях, планах.

    • Вораг пралічыўся.

|| незак. пралічвацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)