праляжаць, ✂ і пралежаць, ✂; зак.

  1. Прабыць які-н. час лежачы.

    • П. увесь дзень у ложку.

  2. Прабыць які-н. час у адным і тым жа становішчы, без руху, без выкарыстання.

    • Рукапіс праляжаў (-лежаў) паўгода ў выдавецтве.

  3. Атрымаць пролежань на якой-н. частцы цела, адлежаць (разм.).

    • П. бакі.

|| незак. пралежваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)