праляцець, ; зак.

  1. Лецячы, перамясціцца на якую-н. адлегласць.

    • П. семсот кіламетраў.
  2. Лецячы, прамінуць што-н.

    • Самалёт праляцеў горы.
  3. Хутка праехаць, прайсці, мінуць (разм.).

    • Праляцеў кур’ерскі поезд.
    • Незаўважна праляцеў адпачынак.
  4. перан. Мільгануць, пранесціся (разм.).

    • Маланкай праляцела думка.

|| незак. пралятаць, .

|| наз. пралёт, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)