практычны прыметнік
-
Які мае адносіны да практыкі (у 1 знач.).
- Практычныя вывады.
-
Які з’яўляецца прымяненнем ведаў на справе, на практыцы.
- Практычнае навучанне.
-
Патрэбны для практыкі, які прывівае канкрэтныя навыкі, уменне.
- Практычная школа акцёрскага майстэрства.
-
Які мае адносіны да жыццёвага вопыту, рэальных патрэбнасцей.
- Нічога не разумець у практычным жыцці.
-
Дзелавіты, які ўмее разбірацца ў практычных, жыццёвых справах.
- П. чалавек.
-
Выгадны, зручны ў справе, эканомны.
- П. метад.
-
у форме прыслоўе. Па сутнасці, на справе.
- Практычна здаровы.
|| назоўнік: практычнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)