праклён, ✂, м.

  1. Крайняе і беспаваротнае асуджэнне са злавесным прадраканнем, пажаданнем (высок.).

    • П. вайне.

  2. Гнеўнае, лаянкавае слова.

    • Наўздагон сыпаліся праклёны.

  3. Ужыв. як выклічнік для выказвання гневу, крайняга раздражнення (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)