пракласці, ; зак.

  1. Правесці, зрабіць (дарогу, шлях і пад.).

    • П. шашу.
    • П. газаправод.
    • П. сабе дарогу (таксама перан. дабіцца добрага становішча ў жыцці).
    • П. шлях, дарогу каму-, чаму-н. (таксама перан. пасадзейнічаць каму-, чаму-н. у чым-н., стварыць умовы для развіцця чаго-н.).
    • П. курс караблю (вычарціць на карце).
  2. Укласці што-н. паміж чым-н.

    • П. стружкі паміж талеркамі (або талеркі стружкамі) пры ўпакоўцы.

|| незак. пракладаць, і пракладваць, .

|| наз. пракладанне, , пракладванне, і пракладка, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)