пракладка, ✂, ж.

  1. гл. пракласці і пралажыць.

  2. мн. -дак. Прадмет, пракладзены паміж чым-н.

    • Кардонная п.

|| прым. пракладачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)