пракалоць, ✂; зак.

Колючы (гл. калоць​1), зрабіць у чым-н. скразную адтуліну, праткнуць.

  • П. паперу шылам.
  • П. шыну.

|| незак. праколваць, ✂.

|| наз. праколванне, ✂ і пракол, ✂.

|| прым. праколачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)