прайсці дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Ступаючы, едучы, перамясціцца па якім-н. месцы або да якога-н. месца.
- П. па мосце.
- П. да варот.
- П. наперад.
- Па рацэ прайшла баржа.
-
Пераадолець якую-н. прастору хадзьбой (а таксама пра некаторыя сродкі транспарту, пра пераадоленне дыстанцыі спартсменам).
- П. некалькі крокаў.
- П. пехатой пятнаццаць кіламетраў.
- За гадзіну поезд прайшоў 70 км.
- Бягун добра прайшоў стометроўку.
-
Перамяшчаючыся, накіроўваючыся куды-н., прамінуць, пакінуць ззаду.
- П. сад або міма саду.
- Задумаўшыся, п. сваю хату.
-
пераноснае значэнне: Распаўсюдзіцца (пра чуткі, весткі і пад.).
- Прайшла чутка аб яго прыездзе.
-
пераноснае значэнне, перад кім-чым, а таксама са словамі «у думках», «ва ўяўленні» і пад.: мысленна ўзнікнуць, паўстаць ва ўяўленні.
- У думках прайшло ўсё папярэдняе жыццё.
-
З’явіцца і знікнуць (пра ўсмешку, мімічны рух і пад.).
- Па твары прайшла ажыўленая ўхмылка.
-
Пра што-н. працяглае: пралегчы, працягнуцца.
- Тут пройдзе чыгунка.
- Нафтаправод «Дружба» прайшоў па Беларусі.
-
Выпасці (пра ападкі).
- Зранку прайшоў дождж.
-
пераноснае значэнне: Пра час, пра што-н., што было, працягвалася: мінуць, адысці.
- Прайшло некалькі гадоў.
- Крыўда прайшла.
- Боль прайшоў.
-
Адбыцца, закончыцца з якім-н. вынікам.
- Спектакль прайшоў з вялікім поспехам.
-
Пранікнуць цераз што-н. (пра тое, што рухаецца, перасоўваецца, цячэ).
- Цвік прайшоў наскрозь.
- Шафа прайшла ў дзверы.
- Чарніла прайшло цераз паперу.
-
Распрацаваць, апрацаваць, рухаючыся ў пэўным напрамку.
- П. вугальны пласт.
- П. адзін пракос.
-
што або пра што. Прасоўваючыся, дасягаючы чаго-н., падвергнуцца чаму-н., атрымаць прызнанне, зацвярджэнне.
- Дакументы прайшлі цераз рэгістрацыю.
- Праект прайшоў многа інстанцый.
-
у што або у каго-што. Аказацца ў ліку прынятых, залічаных, зацверджаных.
- П. ў інстытут па конкурсу.
-
Вывучыць, пазнаёміцца з чым-н. (размоўнае).
- Вучні прайшлі буквар.
-
Выканаць якія-н. абавязкі, заданні, прызначэнні.
- П. вайсковую службу.
- П. курс лячэння.
Прайсці ў жыццё — ажыццявіцца на справе.
|| незакончанае трыванне: праходзіць.
|| назоўнік: праходжанне і праход.
Праходу не даваць каму (размоўнае неадабральнае) — назойліва прыставаць з чым-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)