праіснаваць, ; зак.

Пражыць, прабыць які-н. час.

  • На такую зарплату можна п.
  • Старыя парадкі доўга не праіснуюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)