прагон назоўнік | мужчынскі род
-
Абгароджаная з двух бакоў дарога, па якой ганяюць на пашу жывёлу.
-
Доўгі ўчастак поля, сенажаці і пад., адведзены для работы аднаму чалавеку, звяну, брыгадзе.
-
Рыжысёрскі прагляд усяго спектакля на працягу адной рэпетыцыі (спецыяльны тэрмін).
|| прыметнік: прагонны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)