прагон, ✂, м.

  1. Абгароджаная з двух бакоў дарога, па якой ганяюць на пашу жывёлу.

  2. Доўгі ўчастак поля, сенажаці і пад., адведзены для работы аднаму чалавеку, звяну, брыгадзе.

  3. Рэжысёрскі прагляд усяго спектакля на працягу адной рэпетыцыі (спец.).

|| прым. прагонны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)