прагіб, ✂ і прагін, ✂, м.

  1. гл. прагнуцца, -ць.

  2. Прагнутае месца.

    • Трэшчына ў прагібе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)