прагіб (прагін) назоўнік | мужчынскі род
-
гл. прагнуцца, -ць.
-
Прагнутае месца.
- Трэшчына ў прагібе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
прагіб (прагін) назоўнік | мужчынскі род
гл. прагнуцца, -ць.
Прагнутае месца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)