прадзімаць, ✂; незак.

  1. гл. прадзьмуць.

  2. Аб патоку паветра: дзьмуць наскрозь, абдзімаць з усіх бакоў.

    • Вецер прадзімае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)