прадзяўбці, ✂; зак.

  1. гл. дзяўбці.

  2. Прабіць ударамі дзюбы.

  3. Правесці які-н. час за дзяўбаннем.

|| незак. прадзёўбваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)