працерці, ; зак.

  1. Прадзіравіць трэннем.

    • П. паперу гумкай.
  2. Расціраючы, прапусціць праз што-н.

    • П. ягады праз сіта.
  3. Выціраючы, ачысціць.

    • П. шкельцы акуляраў.
  4. Пракласці, утварыць частай яздой, хадой (разм.).

    • П. дарогу саньмі санямі.

  • Працерці вочы (разм.) — прачнуцца, адысці ад сну.

|| незак. праціраць, .

|| наз. працірка, і праціранне, .

|| прым. працірачны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)