працячы, ; зак.

  1. Прайсці дзе-н. сваім цячэннем (пра раку, ручай).

  2. Прасачыцца, пранікнуць.

    • Вада працякла ў лодку.
  3. Стаць пранікальным для вільгаці, дзіравым.

    • Страха працякла.
  4. перан. Прайсці, мінуць.

    • Гады працяклі.
    • Хвароба працякла без ускладненняў.

|| незак. працякаць, .

  • Працякаць, -ае.

|| наз. працяканне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)