прачасаць1, ; зак.

  1. Апрацаваць часаннем (валакно).

    • П. лён.
  2. перан. Пільна агледзець, абследаваць або абстраляць (якую-н. прастору, участак).

    • Пяхота прачасала лес.

|| незак. прачэсваць, .

|| наз. прачэсванне, і прачоска, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)